Wielkimi krokami zbliżają się nie tylko Święta Bożego Narodzenia, ale i Sylwester. Jeśli zamierzasz spędzić go w większym gronie, z rodziną lub ze znajomymi, a przy tym choć częściowo przy „grach bez prądu”, warto wcześniej zastanowić się, na jakie planszówki czy karcianki postawić, aby nie spędzić większości czasu na tłumaczeniu zasad nowym graczom, a tym samym nie zniechęcić ich do rozgrywki.
Poniżej prezentujemy propozycje gier, które naszym zdaniem sprawdzą się podczas rozmaitych imprez. Braliśmy pod uwagę takie planszówki i karcianki, które charakteryzują się łatwymi do wytłumaczenia zasadami, a przy tym dobrze sprawdzają się na większą liczbę graczy (z reguły nawet do 8 osób). Co więcej, nie są zbyt „czasożerne”, więc podczas spotkania nie powinniście mieć problemu ze znalezieniem tych kilkunastu czy kilkudziesięciu na rozgrywkę.
Pikti i Dikti
Są to w praktyce dwie gry, ale bardzo do siebie podobne pod względem zasad. „Pikti” opiera się na grafikach/obrazkach, a „Dikti” na hasłach/słowach. Zatem, co kto lubi! Nam bardziej przypadło do gustu „Dikti”, które trochę kojarzy się z grą typu „państwa – miasta”, gdzie podajemy kategorię i staramy się dopasować do niej słowo na odpowiednią literę. W „Dikti” litery mamy na kartach, które trzymamy w ręku.
Niezależnie od gry – „Pikti” czy „Dikti” – każdy gracz otrzymuje na rękę 5 dwustronnych kart, których w trakcie rozgrywki będzie starał się pozbyć, wykładając je tak, aby pasowały do odkrytej, wspólnej dla wszystkich graczy karty kategorii. Żeby nie było zbyt łatwo, ważny jest tutaj refleks. Liczy się tylko ten gracz, który jako pierwszy poprawnie skojarzy wykładaną z ręki kartę ze znajdującą się na stole kartą kategorii.
W pudełku „Pikti” mamy 120 dwustronnych kart z obrazkami i 60 kart kategorii, do których te obrazki będziemy dopasowywać. W „Dikti” znajdziecie natomiast 120 dwustronnych kart kategorii i 60 dwustronnych kart z literami.
Każda z gier ma kilka wariantów. Dzięki temu rozgrywka nie znudzi się zbyt szybko.
Tajniacy
Tej planszówki dotychczas ukazało się już kilka różnych wersji – „Tajniacy: Duet” (teoretycznie dwuosobowa), „Tajniacy: Obrazki” (z grafikami zamiast haseł) czy „Tajniacy: Disney” (osadzona w świecie bajkowych postaci z wytwórni Disney’a). Najbardziej jednak polecamy klasycznych „Tajniaków” (w fioletowo-pomarańczowym pudełku), którzy ukazali się na świecie już w ponad 40 wersjach językowych. Gra przeznaczona jest dla 2 do 8 osób. Podczas rozgrywki rywalizują dwie drużyny, którym przewodzą Szefowie Wywiadu. Próbują oni jak najszybciej nawiązać kontakt ze swoimi agentami. Każdy Szef podaje swojej drużynie jedno hasło na turę. Za pomocą tego hasła stara się powiązać kilka kart odkrytych na stole. Gracze dyskutują między sobą i zgadują, które z kart miał na myśli ich Szef podając hasło. Nie mogą przy tym wskazać kart powiązanych z agentami przeciwnej drużyny. Co więcej, jedna z kart to „zabójca”, którego należy bezwzględnie unikać. Wieloznaczność haseł i skojarzeń z nimi sprawia, że rozgrywka i rywalizacja między obiema ekipami budzi wiele emocji, zapewniając świetną zabawę.
Amazonki
„Amazonki” to kompaktowa karcianka, którą bez problemu zabierzesz ze sobą na imprezę. Jest to gra z ukrytymi tożsamościami, w której może brać udział od 3 do nawet 10 osób. Część graczy wciela się (losowo) w rolę grabieżców, a część w rolę amazonek. Gracze mogą sprawdzić kim są po losowaniu, ale „oficjalnie” nie mogą zdradzić tego innym. Oczywiście mogą mówić podczas gry o tym, do której „frakcji” należą, ale nie musi to być prawda. I tu kryje się właśnie piękno tej imprezówki.
W talii gry mamy różnego typu karty – puste pomieszczenia, pomieszczenia ze złotem i pułapki. Zależnie od liczby graczy, tworzymy przed rozgrywką talię złożoną z odpowiedniej liczby poszczególnych rodzajów kart. Następnie karty są rozdawane uczestnikom rozgrywki. Gracze mogą podejrzeć swoje karty, a następnie mieszają je i układają zakryte przed sobą na stole. Rozgrywka trwa określoną liczbę rund, a w każdej rundzie – według określonych zasad – odkrywanych jest tyle kart, ilu jest graczy. W nowej rundzie ponownie rozdaje się nieodkryte jeszcze karty i odkrywa nowe. Celem amazonek jest znalezienie wszystkich pułapek w talii, a celem grabieżców jest odkrycie wszystkich pomieszczeń ze złotem. Jeśli jednak grabieżcom się to nie uda przez 4 rundy, wówczas amazonki wygrywają.
Dixit
Niezwykle popularna, uznana już pozycja w świecie „gier bez prądu”, w której do rozgrywki wykorzystywane są pięknie ilustrowane, duże karty. Jest to gra w skojarzenia dla 3 do 6 lub 8 osób, zależnie od wydania (dostępna jest też wersja „Dixit: Odyseja”, w którą może zagrać do 12 graczy).
Gra trwa serię rund. W każdej z nich gracze kolejno pełnią rolę Bajarza. Wybiera on z ręki dowolną kartę, kładąc ją na stole zakrytą i jednocześnie podaje do niej hasło, które według niego pasuje do obrazka. Tutaj jest największe pole do popisu dla Bajarza, bo hasłem nie musi być jedno słowo, ale nawet całe zdanie, jakiś cytat czy tytuł książki lub filmu. Następnie pozostali gracze wybierają do hasła podanego przez Bajarza karty ze swoich rąk, dokładając je zakryte do karty Bajarza. Wszystkie wybrane karty są tasowane, a następnie wykładane odkryte na stole. Gracze mają za zadanie wytypować, która z kart należy do Bajarza. Problem w tym, że na kartach jest mnóstwo detali, które budzą rozmaite skojarzenia, a tym samym wytypowanie tej odpowiedniej nie jest wcale takie oczywiste. Nie bez znaczenia jest też hasło, jakie Bajarz wymyśli do swojej karty.
Do gry wyszło sporo dodatków z nowymi kartami. Jeśli więc grafiki znajdujące się w podstawowej wersji już nieco się Wam opatrzą, możecie wzbogacić swoją talię o nowe karty.
Dyskografia
Muzyka i planszówka – takie połączenie oferuje nam „Dyskografia”. Brzmi jak coś idealnego na imprezę! Jest to gra pod pewnymi względami podobna do „Dixita”. Przeznaczona jest dla 2 do 8 graczy. W pudełku „Dyskografii” mamy aż 100 barwnych kart przedstawiających okładki płyt. W trakcie rozgrywki będziemy odtwarzać muzykę – do gry potrzebny jest np. tablet lub smartfon, który to umożliwi. Twórcy gry przygotowali nawet specjalną aplikację z rozmaitymi playlistami, które możemy wykorzystać podczas gry. Aplikację można łatwo znaleźć po zeskanowaniu kodu QR z instrukcji. Co ciekawe, możemy też dodawać tam własne playlisty i toczyć rozgrywki w oparciu o własne propozycje muzyczne.
Rozgrywka trwa łącznie 9 rund. W każdej z nich gracze słuchają losowego utworu muzycznego pochodzącego z wybranej przed grą playlisty, a następnie wybierają w tajemnicy, która z czterech odkrytych w danej rundzie ilustracji pasuje najlepiej na okładkę albumu takiego singla. Wygrywa ta okładka, na którą oddano najwięcej głosów i to ona daje punkty.
W „Dyskografii” mamy dwa warianty – kooperacyjny i rywalizacyjny. W wersji kooperacyjnej gracze wspólnie gromadzą punkty, starając się zdobyć ich jak najwięcej, a końcowy rezultat porównujemy z tabelą wyników w instrukcji. W wariancie rywalizacyjnym punkty liczą się każdemu graczowi z osobna i są przyznawane w nieco inny sposób.
Gier imprezowych nie brakuje
To tylko kilka propozycji z niezwykle bogatej oferty gier imprezowych, jakie znajdziecie na polskim rynku wydawniczym. Jest jeszcze całe mnóstwo gier słownych, zręcznościowych czy „dixitopodobnych”. Zestawienie tego typu planszówek i karcianek znajdziecie np. na portalu BoardGameGeek.com. A jakie jest Twoje ulubione 5 gier imprezowych?
Łukasz Sowiński
Jeśli warcaby można uznać za pełnoprawną grę planszową, to właśnie one były pierwszą „grą bez prądu”, którą poznałem, polubiłem i do dziś nie odmówię partyjki. W dzieciństwie zagrywałem się także w planszówki i karcianki, które były dodawane do „Kaczora Donalda”. Do dziś mam klika w swojej kolekcji. Jako statystyczny polak uwielbiam rosół, schabowe i gry z mechaniką deckbuildingu. Zawodowo copyrighter, ale w zupełnie innej branży, a prywatnie szczęśliwy mąż i ojciec. Bez końca mogę oglądać sport w TV, a szczególnie piłkę nożną, siatkówkę, MMA i snookera.