W marcu 2017 r. mija 10 lat od pojawienia się na rynku pierwszego numeru „Świata Gier Planszowych”. Za jego wydaniem stoi gliwicki Portal. Nakład pierwszego numeru wyniósł 1500 egzemplarzy.
Najpierw pismo było kwartalnikiem, później dwumiesięcznikiem. Pierwsze drukowane numery były wewnątrz czarno-białe, później „ŚGP” doczekał się też w całości kolorowego wydania. Łącznie wydrukowano 29 numerów pisma. W 2015 r. reaktywowano „Świat Gier Planszowych” jako stronę internetową.
Obecnie, w związku z obchodami 10-lecia pisma, jego internetowi kontynuatorzy postanowili udostępnić w wersji elektronicznej wszystkie numery „Świata Gier Planszowych”, jakie dotychczas ujrzały światło dzienne.
Również w swoich zbiorach znaleźliśmy jeden z egzemplarzy „Świata Gier Planszowych”, tych wydanych już w kolorze. W 64-stronicowym numerze 8. znalazły się m.in. recenzje takich gier jak „Hej! To moja ryba!”, „Alhambra”, „Pędzące żółwie” czy „Carcassone Mayflower”. Oprócz tego są w nim prawdziwe rarytasy – relacja z targów Essen z… 2008 r. oraz artykuły o historii gier w Polsce i historii „Spiel des Jahres”.
Wiele spośród gier recenzowanych na łamach „Świata Gier Planszowych” wciąż jest jeszcze w sprzedaży. Duża część materiałów zawartych w tym czasopiśmie nadal pozostaje aktualna, dlatego mocno zachęcamy do lektury numerów archiwalnych.
Łukasz Sowiński
Jeśli warcaby można uznać za pełnoprawną grę planszową, to właśnie one były pierwszą „grą bez prądu”, którą poznałem, polubiłem i do dziś nie odmówię partyjki. W dzieciństwie zagrywałem się także w planszówki i karcianki, które były dodawane do „Kaczora Donalda”. Do dziś mam klika w swojej kolekcji. Jako statystyczny polak uwielbiam rosół, schabowe i gry z mechaniką deckbuildingu. Zawodowo copyrighter, ale w zupełnie innej branży, a prywatnie szczęśliwy mąż i ojciec. Bez końca mogę oglądać sport w TV, a szczególnie piłkę nożną, siatkówkę, MMA i snookera.